Rozdział 19

<OCZAMI HARLEY>

Obudziłam się z samego rana (tak koło 12:00). Bolał mnie kręgosłup, kręciło mi się w głowie, nie chciało mi się podnieść z łóżka. Podsumowując: wrak człowieka. A kiedy w końcu udało mi się wstać, prawie się wywróciłam. Co tu dużo mówić- nie spałam dobrze tej nocy. 

Powędrowałam do łazienki i szybko wparowałam pod prysznic. Wydawało mi się, że urósł mi brzuch. Cóż... Widocznie moja rodzicielka jest na tyle przekonująca, że mnie samą zaczęła niepokoić ta "ciąża". Uderzyłam się otwartą dłonią w czoło, po czym zaczęłam się chichrać jak opętana, bo w mojej głowie pojawił się obraz Tomlinsona, niosącego rozwrzeszczanego dzieciaka do ołtarza, i mojego ojca, który lamentuje pod jedną z kościelnych ławek. POLECAM- Harley Johnson.

Pospiesznie wrzuciłam na siebie ubrania, chcąc jak najszybciej zejść na dół i napchać żołądek śmieciowym żarciem.

Ale oprócz tego, że dzień rozpoczęłam beznadziejnie, w kuchni spotkałam Pierdzinsona, który był w trakcie przygotowywania sobie kanapek.

- Jezu, Harley!- złapał się za głowę, równocześnie usiłując zasłonić swoje oczy- Wyglądasz strasznie! Gdyby cię pies zobaczył, to by się o własną budę zabił!

Wykręciłam młynka oczami, od razu tracąc ochotę na jakiekolwiek... WSZYSTKO...

- Goń się, Tomlinson- mruknęłam pod nosem, wyjmując butelkę mleka z lodówki.

- Co się tutaj dzieje, pyszczki?- zapytał piskliwym głosem Malik, który właśnie pojawił się w progu i zaczął figlarnie opierać się o futrynę- Myślałem, że się przyjaźnicie... Poza tym... Za niedługo będziecie mieli małego bobaska.

Ze świstem wypuściłam powietrze z ust i rzuciłam w chłopaka zakrętką, trafiając prosto w jego nos.

- Harley!- wydarł się, automatycznie łapiąc się za niego.

- Co się stało? Tapeta ci się zedrze?- zapytałam, uśmiechając się złośliwie w jego stronę- Nie martw się, dużo osób ma problemy z trądzikiem... Nie musisz ich ukrywać.

Zmierzył mnie wściekłym spojrzeniem, po czym opuścił pomieszczenie, mijając się w drzwiach z moją rozbawioną bliźniaczką i jej kochasiem, Stylesem. Nie mam pojęcia, na jakim etapie znajomości są, ale wiem, że strasznie mnie to wkurza. On może ją skrzywdzić, może ją zostawić, może ją wywieść do lasu i zgwałcić, może przykleić ją bardzo mocną taśmą do betonowego słupa i urządzić karmnik dla wróbelków na jej głowie... Nie wiem, do czego jest zdolny. Nie ufam mu.

- Rodzice pojechali z dzieciakami na noc do ciotki. Mamy wolną chatę- powiedziała Yamaha z błyskiem w oku- Zróbmy coś szalonego!

JA. JEJ. NIE. POZNAJĘ. CO. TEN. CHŁOPAK. Z. NIĄ. ROBI?

- Ostry melanż!!!- zaproponował Louis, wpychając sobie do ust całkiem solidną porcję chleba z  jakąś obrzydliwą wędliną.

- Ej, mogę wam opowiedzieć taką super bajkę!- w kuchni pojawił się Horan, dumnie rozprasowując rękoma swoją słynną koszulkę "KISS ME, I'M IRISH"- Liam czytał mi ją na dobranoc.

- Nie! Lepiej ja wam opowiem- rzuciłam, kątem oka spoglądając na naszych zakochanych gołąbeczków, którzy właśnie w tej chwili zawzięcie o czymś dyskutowali. Z kontekstu udało mi się wyrwać jedynie pojedyncze słowa typu "kilo cytryn" i "zupa ziemniaczana", tak więc wnioskuję, iż temat nie był specjalnie wyszukany i nie wymagał poziomu inteligencji wyższego niż 1- Dawno, dawno temu, w odległej krainie, żył sobie człowiek burak. Nazywał się Yamaha i był bardzo wstydliwy...- rzut okiem w stronę zmieszanej siostry i kontynuujemy- Każde słowo jego ulubionego, burakowego farmera Harry'ego sprawiało, że rumienił się i był wtedy najczerwieńszy z wszystkich buraków...

Ostatnie słowa wypowiedziałam dość niewyraźnie, z łapskiem Yam na moich ustach. Kocham ją, ale jeszcze bardziej kocham patrzeć, jak się denerwuje. Robią jej się takie fajnie zmarszczki na czole, "kurze łapki" pod oczami... Jest wtedy bardzo słodka...

Harry raczej nie wyglądał na zawstydzonego- jego policzki trochę się zaróżowiły, jednak widocznie uznał moją historię za zabawną, bo uśmiechał się od ucha do ucha.

Nie minęło kilka minut, całą siódemką siedzieliśmy razem przy JEDNYM stole i WSPÓLNIE jedliśmy śniadanie, układając plany na dzisiejszy dzień i ZGODNIE wyśmiewając nową fryzurę jednej z argentyńskich celebrytek, której zdjęcie- nie wiedzieć czemu- Malik ustawił sobie jako tapetę na telefonie.

Doszliśmy do wniosku, że nie mamy zbyt wielkiej ochoty na huczne celebrowanie dnia wolnego od rodziców (tylko Tomlinson pragnął wystawić potańcówkę stulecia) tym bardziej, że takich dni w trakcie wakacji zapewne będzie całkiem sporo. Poza tym, po zeszłorocznej imprezie, którą urządziłyśmy sobie w Yamahą przy butelce bardzo drogiego, włoskiego alkoholu kolekcjonerskiego naszego ojca, obiecałyśmy sobie: ŻADNYCH LIBACJI (przez pierwsze trzy tygodnie).

Jednak, kiedy podzieliliśmy się tą myślą z Lou, zostaliśmy porządnie zbesztani i oskarżeni o brak umiejętności zabawy i cieszenia się z życia. A gdy wyjaśniłyśmy mu, że po naszym ostatnim cieszeniu się z życia straty w domu wyniosły drzwi frontowe, ok. 15 płytek w łazience, 4 kieliszki do wina, 5 szklanek, 13 talerzy i oczywiście wspomniany wcześniej trunek, zamknął łaskawie jadaczkę, co niezwykle mnie usatysfakcjonowało.

- To co my będziemy robili?- zapytał.

- Chcę znowu zmiażdżyć Harley w badmintona- zapowiedział Harry z triumfującym uśmiechem na ustach- Było fajnie...

-  Nie, nie było- pospiesznie zgasiłam jego zapał, po czym odebrałam "na klatę" zdezelowane spojrzenie bliźniaczki, gdyż właśnie uraziłam jej miłość życia. Zdarza się...

- No to może szachy?- zaproponował Payne.

- A może nie?- odpowiedział Zayn, spoglądając na mnie z oczekiwaniem na moje poparcie.

- Ale z was zrzędliwe trolle!- upomniał nas Horan, rozkoszując się smakiem stęchłego soczku jabłkowo-aroniowego.

- Właśnie! Musimy coś zrobić, a nie tylko narzekać i narzekać...- poparł go Liam, po czym przybił mu coś na kształt piątkożółwika.

- Dobra... Burza mózgów- zarządziłam- Tylko żadnego opalania się nago na podwórku. Jeszcze nas Lipton zobaczy i będzie wstyd na całą wieś... Nie na pół wsi! NA CAŁĄ!!!

- Pojechał gdzieś dzisiaj rano na motorze- powiedziała Yamaha- Raczej nam nie przeszkodzi...

- Could be...- mruknęłam- Co nie zmienia faktu, że i tak nie opalamy się bez ubrań... I nie robimy niczego innego bez ubrań...- dodałam, patrząc na Tomlinsona.

- Zamówmy sobie pizzę!- wrzasnął Nialler, wyjmując komórkę z kieszeni i wykręcając numer do najbliższej tele-knajpy, ignorując zupełnie fakt, że byliśmy właśnie w trakcie śniadania.

Harry kiwnął do niego z uznaniem i zajął się wykonywaniem erotycznych ruchów nożem po swoim toście z dżemem, co skomentowałam tylko zdegustowanym spojrzeniem. Louis skakał na swoim krześle, jakby właśnie coś przedawkował.

- Ej, ej, ej!!! Zagrajmy w butelkę!- zawołał uradowany.

- Nie ma opcji- zaprotestowałam, zanim ktokolwiek zdążył przyswoić sobie tę wiadomość- Ostatnim razem, jak graliśmy w butelkę, wylądowałam z tobą w piwnicy, pamiętasz?

- Pamiętam- kiwnął głową- Ale i tak chcę zagrać!!! Weźcie, będzie fajnie...

- Tylko bez chamskich- rzekł Horan zapobiegawczo, a ja byłam niemalże pewna, że w jego głowie ukazał mu się obraz jego biegającego bez ubrań po parkingu przed areną koncertową. Opowiadał mi o tym niejednokrotnie i za każdym razem miał prawie łzy w oczach. Ja zresztą też miałam. Ale w moim przypadku były to łzy śmiechu.

- Bez chamskich nie ma zabawy-stwierdził wspaniałomyślnie Malik, szczerząc się złośliwie.

- Ale ja nie chcę- jęknęła Yamaha, choć to ona jako pierwsza powędrowała do salonu i zajęła miejsce na dywanie. Zaraz za nią wtoczyła się nasza szóstka w towarzystwie ogromniastej butelki po wodzie mineralnej. Utworzyliśmy całkiem kształtne kółeczko i zaszczyt pierwszego "ruchu" przypadł właśnie mnie. Szyjka wskazała na moją siostrę, jednak, choć w mojej głowie rodziła się masa zadań tak żenujących, że prawdopodobnie bałaby się po nich wyjść z domu przez najbliższe 30 lat, zostałam przy "pomasuj Styles'a", co i tak uznała za obrazę majestatu i była bliska zarzucenia włosami i wyjścia, jednak, kiedy Harry pozbawił się koszulki, zaświeciły jej się oczy i zaczęła w niepojęty dla nikogo sposób maziać go rękoma po plecach. Kiedy wreszcie skończyła (Malik musiał ją odciągnąć, bo naprawdę dość mocno się do niego przyssała), szybko zakręciła butelką. Wypadło na Tomlinsona, a ja błagałam ją w myślach, żeby pominęła moją osobę i nie wyżywała się na mnie.

- Pocałuj... Har...- powiedziała, a ja automatycznie zrobiłam się cała czerwona- Harry'ego... W usta.

Szatyn tylko wzruszył ramionami i podszedł do Lokersa, po czym złożył krótki pocałunek na jego wargach z taką łatwością, jakby robił to codziennie.

- Larry is real, bitches...- mruknął, z lubością oblizując swoje usta.

- Kurwa- przeklęłam- Nazwałam tak mojego pierwszego królika.

- Bitch?- spytał Liam.

- Real?- zainteresował się Tomlinson.

- Is?- palnął Horan.

- Zgadujcie dalej, frajerzy- zaśmiałam się i podałam butelkę Pierdzinsonowi.

- Jacy frajerzy?- zbulwersował się Payne- Nialler nazwał swoją ostatnią pizzę Hawaii..

- Hawaii to normalne imię, Lee!!!- uniósł się urażony blondyn.

- Ale to była capricciosa z podwójnym serem, matole!!!- przypomniał mu dziewiętnastolatek.

Jeszcze chwila i skoczyliby sobie do gardeł, a my stalibyśmy się świadkami zbrodni niedoskonałej, jak w jakimś głupim serialu kryminalnym, na które miałyśmy ogromne zapotrzebowanie w podstawówce, jestem tego pewna.

- Dobra, zamknijcie się- odezwał się Harry- Kręć, Tommo.

Chłopak kiwnął głową i wykonał dane mu polecenie. Butelka wylądowała "u stóp" Zayn'a Malika, na co Lou wykonał dziwny i niezidentyfikowany taniec brwiami.

- Czekałem na to całe życie!- wrzasnął- Nigdy cię nie wylosowałem! I nadszedł mój dzień!!!

- Co mu każesz zrobić?- prychnął Styles- Zasnąć z niewysuszonymi włosami?

- Nawet tak nie żartuj!- obruszył się Malik- Nie dawaj mu takich dobrych pomysłów, patafianie! Chcesz mi zrujnować wygląd, tak? I co dalej? Wrzucisz mi tabletkę gwałtu do herbaty? Wywieziesz mnie nad jakieś jezioro i pozbawisz żelu do włosów?! Tak to sobie wyobrażasz? Już widzę, idealnie zaplanowałeś, jak zepsuć moją karierę! Przyznaj się, zawsze chciałeś być sam w tym zespole! To ty najbardziej chciałeś mnie wywalić, kiedy spóźniłem się na pierwszą próbę! Jesteś chujowym przyjacielem, wiesz?

- Dobra, kurwa, jak mówisz, to zdejmij wargę z nosa- zasugerowałam, mimowolnie przybijając piątkę Stylesowi. Od początku ich pobytu tutaj planuję wyprowadzić Zayn'a z równowagi. Teraz już wiem, w jaki sposób mi się to uda- I nie pluj się, bo ci się ten fluid rozmaże, panienko.

Wszyscy wybuchnęli śmiechem, a ja, z triumfem wymalowanym na twarzy, oparłam głowę o kanapę i czekałam na dalszy rozwój wydarzeń.

- Masz zatańczyć striptiz na stole- zarządził Pierdzinson. Serio? Tylko na to go stać?

 Mulat posłusznie wdrapał się na mebel i ruszając się "erotycznie" (przy tym pokracznym przestępowaniu z nogi na nogę nawet Martina Stoessel nie dostałaby orgazmu) począł pozbywać się kolejno poszczególnych części garderoby.

- Dobra dość!- krzyknęłam, kiedy był w trakcie sięgania do gumki swoich jakże seksownych bokserek w pluszowe misie- Bo się zrzygam!

I w tamtym właśnie momencie przypomniałam sobie, jak jeszcze niedawno zobaczyłam go bez dolnej części bielizny. I prawie zwróciłam śniadanie.

- To teraz ja, kręcę?- zapytał, zeskakując z blatu i zbierając ubrania z podłogi.

- Ta- przytaknęłam- Tylko lepiej nie dupą, bo to ci nie wychodzi.

- Chciałabyś mieć taką dupę, jak ja!- wytknął mi język.

W kompletnym outficie, zasiadł obok mnie i zakręcił butelką. Oczywiście... Musiało wypaść na mnie, bo jakżeby inaczej!!!

Zaczął brechtać się jak opętany, a kiedy już udało mu się uspokoić downa, wycedził przez zęby.

- Pocałuj Horana- zażądał- Z języczkiem...

______________________________

Siema!

Rozdział po miesiącu *słyszę werbel*

Beznadziejny, okropny, idiotyczny... Jak mogłaś, pieprzony ziemniaku dodać coś takiego na bloga?!

No mogłam, bo nie miałam wyjścia...

Niektórzy mają wąty, że za rzadko dodajemy, sratatatatata...

Ten rozdział w ogóle nie jest śmieszny, to robi się coraz bardziej żałosne, nie mam na to pomysłu, może Cran dołoży porządną cegiełkę i rozwiniemy imprezę, bo nie wyrabiam :D

W każdym razie- bardzo Was kocham, pamiętajcie o tym- jesteście dla mnie bardzo ważni i...

Niedługo startuje nowe opowiadanie (Kocia3ek i Fay)... Nie mogę się doczekać i czuję, że to będzie najlepsza komedia, jaką w życiu napisałam, także czekajcie cierpliwie, dam Wam znać <3

I to tyle...

PAPA :*

Komentujcie ;)

~Kocia3ek